Thursday, June 26, 2008

ห่วงได้....แต่อย่าหวง

ได้ยินลูกสาวหลายๆคนบอกว่า พ่อรักมาก พ่อหวงลูกสาว พ่อสอนไม่ให้รักใคร แต่ให้รักตัวเองมากๆ เพราะไม่มีผู้ชายคนไหนในโลก ที่จะมารักลูกสาว เท่ากับที่พ่อรัก........

พ่อที่สอนลูกแบบนี้ รักลูกสาวหรือ?
หวงลูกสาว หวงเอาไว้ทำไม เพื่ออะไร?
เพื่อให้ลูกกลายเป็นสาวทึนทึก?
ความรักของพ่อ คือ การกักขังลูกสาวไว้ ไม่ให้รักผู้ชายคนใด นอกจากพ่อของตัวเอง?
ความรักของพ่อ คือ การจำกัดสิทธิเสรีภาพ อิสรภาพของลูกสาว?

แท้จริง การหวงลูกสาว คือ ความเห็นแก่ตัวของพ่อเองต่างหาก
พ่อไม่ต้องการแบ่งปันความรักของลูกสาว ไปให้ผู้ชายที่ลูกอาจรักได้มากกว่าที่รักพ่อ
พ่อต้องการเป็นหนึ่งเดียวในดวงใจลูกตลอดไป ไม่ต้องการให้มีใครมาแทนที่ในใจลูก
แล้วลูกสาวก็มีปัญหาจิตใจ รักใครไม่เป็น มีแต่ความหวาดระแวงว่าจะไม่มีใครมารักจริง
เพราะว่าพ่อ สอนไว้อย่างนั้น พ่อสอนว่า ในโลกนี้ไม่มีผู้ชายที่ดีพอสำหรับลูก
ลูกสาวจะรักหนุ่มคนไหน มากไปกว่าพ่อของตัวเองไม่ได้
พอลูกสาวเริ่มจะรักหนุ่มคนไหน ลูกก็จะเกิดความรู้สึกผิด ผิดต่อพ่อ
ผิดที่ไปรัก ไปคิดถึงเขา อยากอยู่ใกล้เขา มากกว่าที่อยากอยู่กับพ่อ
แล้วลูกสาวก็เกิดความขัดแย้งในใจ
ในที่สุด หนุ่มก็ต้องจากไป เพราะความไม่เข้าใจพฤติกรรมที่ขัดแย้ง
ไม่รู้ว่าเธอรักเขา หรือไม่รักกันแน่นะ
พอโดนหนุ่มทิ้ง ลูกสาวก็จะคิดว่า.....ใช่สินะ... พ่อพูดถูก
หารู้ไม่ว่า ตัวเอง ทำตัวของตัวเองแท้ๆ ทำให้หนุ่มต้องจากไป

พ่อที่ดี ควรแสดงความรักต่อลูกสาวอย่างไร
ผมในฐานะพ่อ ที่มีลูกสาวกำลังจะโตเป็นสาว
ความรักที่ผมมีต่อลูกสาว เพื่อความสุขของลูกสาวเอง ไม่ใช่เพื่อตัวผม
ความรักที่ปรารถนาจะเห็นลูกสาวมีความสุข
ความรักที่ปรารถนาจะเห็นลูกสาวไม่มีความทุกข์ร้อนวิตกกังวล
ความรัก ทีีพลอยยินดีในความสุขและความสำเร็จของลูกสาว
และทำใจปล่อยวาง ในเรื่องที่ลูกอาจดื้อรั้น ผิดพลาดไป
หรือดันทุรัง ทั้งๆที่ได้แนะนำตักเตือนแล้ว

พ่อรักแม่ของลูก และเชื่อเหลือเกินว่า....
วันหนึ่ง ลูกสาวของพ่อ จะมีหนุ่มท่ีจะมารักลูกพ่อ เหมือนที่พ่อรักแม่ของลูก
ลูกต้องเรียนรู้นิสัยใจคอหนุ่มที่มาชอบพอกัน เข้ากันได้ดีหรือไม่ ก่อนที่จะปล่อยใจให้รัก
ต้องลองคบหาดูใจกันไป ถ้าไปกันไม่ได้ดี ก็ต้องเลิกกันไป
แล้วคบคนใหม่ ศึกษานิสัยใจคอกันใหม่
การคบหาสมาคมกัน พ่อจะคอยแนะนำให้อยู่ในขอบเขตที่สมควร
แต่ไม่จำกัดอิสรภาพของลูกสาว
และไม่เสียใจเลย ถ้าลูกสาวจะรักหนุ่ม มากกว่าที่รักพ่อ
เพราะโดยธรรมชาติแล้ว มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นไม่ใช่หรือ
แม่ของลูก เขาก็รักพ่อยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดในชีวิต
แล้วทำไม ลูกของพ่อ อาจจะรักคนรักของลูก ยิ่งไปกว่าที่รักพ่อไม่ได้ พ่อเข้าใจดี
พ่อจะไม่ทำตัวเป็นคู่แข่งกับคนรักของลูก พ่อจะไม่น้อยใจ ไม่เสียใจ เมื่อลูกรักเขา
แต่พ่อ จะส่งเสริมสนับสนุนความรักของลูกให้ยั่งยืนตลอดไป
หนักนิด เบาหน่อย ก็ให้อภัยเขาได้ พ่อจะคอยแนะนำให้คำปรึกษา

เพราะความรัก ที่พ่อมีต่อลูก คือการให้อิสรภาพแก่ลูก
ให้การส่งเสริมสนับสนุนลูก เพื่อความสุข เพื่อประโยชน์ของตัวลูกเอง ไม่ใช่เพื่อพ่อ
พ่อแม่นั้นมีแต่ "ให้" อยู่แล้ว ไม่เคยต้องการอะไรจากลูก นอกจากอยากเห็นลูกมีความสุข

พ่อไม่ครอบงำความคิดของลูก พ่อเลี้ยงลูกให้เป็นตัวของตัวเอง
ลูกต้องคิดเองเป็น พ่อเลี้ยงลูกให้เป็นคนเข้มแข็ง และยืนหยัดได้ด้วยตนเอง
แม้วันหนึ่ง ไม่่มีพ่อกับแม่ ลูกก็จะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างปกติสุข

พ่อคนนี้ ไม่หวงลูกสาวหรอก เพราะพ่อเลี้ยงลูกให้เป็นคนฉลาดทันคน
ลูกจะเรียนรู้ รู้จักคน เข้าใจคน และเลือกคนไม่ผิดมาเป็นคู่ชีวิต
พ่อไม่เคยต้องการให้ลูกสาว ต้องกลายเป็นสาวทึนทึก อยู่คนเดียวไปจนวันตาย
อยากให้มีใครสักคน ที่เขาจะรักและจริงใจกับลูก อยู่เป็นเพื่อนลูก
ทำให้ลูกมีชีวิตครอบครัวที่เป็นสุขตลอดไป

พ่อ ควรสร้างทัศนคติที่ดีในเรื่องของการมีครอบครัวให้กับลูกสาว
ทัศนคติที่ถูกต้อง จะทำให้ลูกสาว มีจิตใจที่สมบูรณ์ เป็นผู้ใหญ่ และเข้าใจความรัก
เข้าใจชีวิต ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและเป็นปกติสุข
ไม่มีอคติกับผู้ชาย ไม่มีอคติกับความรัก มีวุฒิภาวะทางอารมณ์สมวัย

ถามใจตัวเองหน่อยเถอะครับ คุณพ่อทั้งหลาย ท่านจะหวงลูกสาวเอาไว้ทำอะไรครับ
ท่านไม่อยากเห็นลูกสาวมีครอบครัวที่เป็นสุขหรือครับ หรือจะหวงไว้จนลูกสาวขึ้นคาน


--------------------------------------------
ขอขอบคุณ

http://www.oknation.net/blog/pimahn

No comments: